Ο Ασπρόπυργος βρίσκεται γύρω στα 20 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Αθήνας και 3 χιλιόμετρα ανατολικά της Ελευσίνας. Ο δήμος Ασπροπύργου ανήκει στον νομό Δυτικής Αττικής. Εκτείνεται από τις νοτιοδυτικές πλαγιές της Πάρνηθας στα βόρεια έως τον κόλπο της Ελευσίνας στα νότια. Πρόκειται για μία σχετικά μακρόστενη έκταση, που δυτικά συνορεύει με τον Δήμο Ελευσίνας και την Κοινότητα Μαγούλας, ανατολικά με τους Δήμους Ζεφυρίου και Φυλής και νοτιοανατολικά με τον Δήμο Χαϊδαρίου. Τα βόρεια όρια του δήμου προσδιορίζονται από τον ορεινό όγκο της Πάρνηθας, ενώ τα νότια από τη θάλασσα.

Το βορειοανατολικό τμήμα του δήμου καταλαμβάνεται από τους ορεινούς όγκους της Πάρνηθας. Ορεινός είναι και ο χαρακτήρας του νοτιο­ανατολικού τμήματος του Ασπροπύργου, στα σύνορα με το Χαϊδάρι, όπου εκτείνεται το βραχώδες Ποικίλο όρος, ο βόρειος όγκος του Αιγάλεω. Η υπόλοιπη έκταση του δήμου Ασπροπύργου είναι πεδινή· πρόκειται για την εύφορη πεδιάδα του Θριάσιου πεδίου.

Η πόλη του Ασπροπύργου εντοπίζεται στα νοτιοδυτικά, γύρω στο 1,5 χιλιόμετρο βόρεια της ακτής. Εκτός από τον κεντρικό αστικό πυρήνα (συνοικία Ασπροπύργου), υπάρχουν και οι συνοικίες Γκορυτσά στα βορειοδυτικά, Άνω Φούσα, Κάτω Φούσα, Ρουπάκι στα βόρεια και Νεόκτιστα στα νοτιοανατολικά. Στην παράκτια ζώνη, νότια της συνοικίας Ασπροπύργου, βρίσκεται η συνοικία Λαιμός-Λουζιτάνια και η παραλία. Η τελευταία απλώνεται προς δυτικά μέχρι τη «Χαλυβουργική», που εντάσσεται στον όμορο Δήμο Ελευσίνας. Βόρεια της βιομηχανίας αυτής εκτείνεται το αεροδρόμιο Ελευσίνας, που αποτελεί και το όριο μεταξύ των Δήμων Ασπροπύργου και Ελευσίνας. Στα ανατολικά, η παράκτια ζώνη του Ασπροπύργου φθάνει έως τη λίμνη Κουμουνδούρου, που κατά την αρχαιότητα ήταν γνωστή με το όνομα «Ρειτός».

Η Εθνική οδός Αθηνών-Κορίνθου, με κατεύθυνση ανατολικά προς τα δυτικά, διατρέχει το νότιο παραθαλάσσιο τμήμα του δήμου Ασπροπύργου. Σε γενικές γραμμές, ακολουθεί την πορεία της αρχαίας Ιεράς οδού, που ξεκινούσε από τον Κεραμεικό των Αθηνών και κατέληγε στο ιερό της Ελευσίνας. Στα βόρεια της πόλης του Ασπροπύργου και μεταξύ των συνοικιών Άνω Φούσα και Ρουπάκι περνάει η Αττική οδός, που διασχίζει τον δήμο με κατεύθυνση ανατολικά προς τα δυτικά, από τα Άνω Λιόσια προς τη Μάνδρα. Νοτιότερα, και σχεδόν παράλληλα με την Αττική οδό, διέρχεται ο προαστιακός σιδηρόδρομος, που συνδέει την Αθήνα με την Κόρινθο.

Στην κεντρική συνοικία Ασπροπύργου κύριος οδικός άξονας είναι η λεωφόρος Δημοκρατίας, που διατρέχει τον οικισμό με κατεύθυνση βόρεια προς νότια. Στις πλευρές του δρόμου υπάρχουν διάφορα καταστήματα, τράπεζες, καφετέριες και εστιατόρια. Επί της ίδιας λεωφόρου βρίσκεται και το δημαρχείο Ασπροπύργου, καθώς και το πρώτο δημοτικό σχολείο που ανεγέρθηκε στην περιοχή.

Με εξαίρεση την παραλία, η παράκτια ζώνη του δήμου Ασπροπύργου καταλαμβάνεται από εκτεταμένες βιομηχανικές μονάδες, που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή ως επί το πλείστον κατά τις δεκαετίες 1950 και 1960. Οι πιο σημαντικές από αυτές είναι τα «Ελληνικά Διυλιστήρια Ασπροπύργου» και τα «Τσιμέντα Χάλυψ». Η εγκατάσταση μικρών και μεγάλων εργοστασίων στον Ασπρόπυργο άλλαξε δραστικά τη φυσιογνωμία της περιοχής, που από κατεξοχήν αγροτική μετατράπηκε σε βιομηχανική.

Η κοινωνία του Ασπροπύργου έχει πολυπολιτισμικό χαρακτήρα, ο οποίος είναι αποτέλεσμα της βιομηχανικής ανάπτυξης της περιοχής, σε συνδυασμό με τα κύματα εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης των τελευταίων δεκαετιών. Χαρακτηριστική είναι και η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού, που ακολούθησε τη μεταναστευτική κίνηση ως φυσική συνέπεια. Κατά την απογραφή του 1981, ο δήμος αριθμούσε 12.541 κατοίκους. Δέκα χρόνια αργότερα, ο πληθυσμός ανήλθε στους 15.034, ενώ το 2001 καταμετρήθηκαν 27.741 δημότες. Η πλειονότητα αυτών απασχολείται στη βιομηχανία και στον τομέα παροχής υπηρεσιών, ενώ οι αγρότες δεν ξεπερνούν πλέον το 10%. Οι παλαιότεροι κάτοικοι του Ασπροπύργου διαβιούν στην κυρίως πόλη, ενώ στην παραλία έχουν εγκατασταθεί Αρκάδες, που ήρθαν να δουλέψουν στα «Τσιμέντα Χάλυψ» κατά τη δεκαετία του 1930. Στην Γκορυτσά και Άνω και Κάτω Φούσα ζουν επαναπατρισθέντες Πόντιοι, όπως και στη Νέα Ζωή και στις συνοικίες Νεόκτιστα και Ρουπάκι εργατοτεχνικό προσωπικό από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.